۱۳۸۹ دی ۱۲, یکشنبه

کشفیات حیرت‌انگیز تلسکوپ فضایی هابل در سال (قسمت اول)

تلسکوپ فضایی هابل در طول بیش‌از 20 سالی که به دور زمین چرخیده، دنیای اخترشناسی را متحول کرده است. مهم‌ترین کشفیات تلسکوپ فضایی هابل را در سال 2010 در گزارش تصویری امروز ببینید
محمود حاج‌زمان: تلسکوپ فضایی هابل ارزشمندترین ابزاری است که تاکنون به مدار زمین سفر کرده و در طول بیش‌از 20 سالی که به دور زمین چرخیده، دنیای اخترشناسی را متحول کرده است. شفافیت بی‌نظیر تصاویر این تلسکوپ که حاصل ابزارهای پیشرفته و محیط فاقد جو اطراف هابل است، در کنار توانایی عکس‌برداری 24 ساعته، هابل را به تیزبین‌ترین چشم زمین بدل کرده است. مهم‌ترین کشفیات تلسکوپ فضایی هابل را در سال 2010 در گزارش تصویری امروز ببینید.

مارپیچ فضایی: سحابی پیش‌سیاره‌ای IRAS 23166+1655
این تصویر چشم‌گیر که توسط دوربین نقشه‌برداری پیشرفته هابل گرفته شده، یکی از بهترین اشکال هندسی ایجاد شده در فضا را نشان می‌دهد. این عکس شکل‌گیری یک سحابی پیش‌سیاره‌ای غیرعادی را با نام IRAS 23166+1655 در اطراف ستاره LL-فرس‌اعظم در صورت فلکی اسب بالدار (فرس اعظم، پگاسوس) به تصویر کشیده است. آن‌چه می‌بینید، الگوی مارپیچی باریک و فوق‌العاده منظم در اطراف ستاره‌ای است که خود پشت لایه‌ای ضخیم از غبار پنهان شده است. الگوی مارپیچی نشان‌دهنده وجود منشاءی با دوره تناوب منظم برای سحابی است. موادی که این مارپیچ را شکل داده‌اند، با سرعتی در حدود 50هزار کیلومتر بر ساعت به سمت خارج حرکت می‌کنند. با ترکیب این سرعت و فاصله بین لایه‌ها، اخترشناسان حساب کرده‌اند که اختلاف زمانی هر دو لایه با یکدیگر 800 سال است. تصور می‌شود علت شکل‌گیری مارپیچ این است که ستاره فرس اعظم LL یک سیستم دوتایی است و در حالی که ستاره در حال از دست دادن جرم خود است، ستاره همزادش به دور آن در حال گردش است.

تلسکوپ فضایی هابل در طول بیش‌از 20 سالی که به دور زمین چرخیده، دنیای اخترشناسی را متحول کرده است. مهم‌ترین کشفیات تلسکوپ فضایی هابل را در سال 2010 در گزارش تصویری امروز ببینید
محمود حاج‌زمان: تلسکوپ فضایی هابل ارزشمندترین ابزاری است که تاکنون به مدار زمین سفر کرده و در طول بیش‌از 20 سالی که به دور زمین چرخیده، دنیای اخترشناسی را متحول کرده است. شفافیت بی‌نظیر تصاویر این تلسکوپ که حاصل ابزارهای پیشرفته و محیط فاقد جو اطراف هابل است، در کنار توانایی عکس‌برداری 24 ساعته، هابل را به تیزبین‌ترین چشم زمین بدل کرده است. مهم‌ترین کشفیات تلسکوپ فضایی هابل را در سال 2010 در گزارش تصویری امروز ببینید.

مارپیچ فضایی: سحابی پیش‌سیاره‌ای IRAS 23166+1655
این تصویر چشم‌گیر که توسط دوربین نقشه‌برداری پیشرفته هابل گرفته شده، یکی از بهترین اشکال هندسی ایجاد شده در فضا را نشان می‌دهد. این عکس شکل‌گیری یک سحابی پیش‌سیاره‌ای غیرعادی را با نام IRAS 23166+1655 در اطراف ستاره LL-فرس‌اعظم در صورت فلکی اسب بالدار (فرس اعظم، پگاسوس) به تصویر کشیده است. آن‌چه می‌بینید، الگوی مارپیچی باریک و فوق‌العاده منظم در اطراف ستاره‌ای است که خود پشت لایه‌ای ضخیم از غبار پنهان شده است. الگوی مارپیچی نشان‌دهنده وجود منشاءی با دوره تناوب منظم برای سحابی است. موادی که این مارپیچ را شکل داده‌اند، با سرعتی در حدود 50هزار کیلومتر بر ساعت به سمت خارج حرکت می‌کنند. با ترکیب این سرعت و فاصله بین لایه‌ها، اخترشناسان حساب کرده‌اند که اختلاف زمانی هر دو لایه با یکدیگر 800 سال است. تصور می‌شود علت شکل‌گیری مارپیچ این است که ستاره فرس اعظم LL یک سیستم دوتایی است و در حالی که ستاره در حال از دست دادن جرم خود است، ستاره همزادش به دور آن در حال گردش است.




زایشگاه ستاره‌ای: سحابی شاه‌تخته
این مناره آشفته کیهانی در یک مهدکودک پرستاره به نام سحابی شاه‌تخته در فاصله 7500 سال نوری از زمین و در صورت فلکی شاه‌تخته یا حمال قرار دارد. (ستاره سهیل، شاخص‌ترین جسم این صورت‌فلکی است). تابش سوزان و بادهای پرسرعت (جریان‌هایی از ذرات باردار) خارج شده از ستارگان فوق‌داغ و تازه متولد شده این سحابی، این ستون را شکل داده‌اند و باعث می‌شوند که ستارگانی جدید درون آن شکل بگیرند. جریان‌های گاز داغ یونیزه در لبه‌های این ساختار قابل مشاهده است و پرده‌های نازک گاز و غبار که توسط نور ستاره‌ای روشن شده‌اند، در اطراف قله‌های نوک تیز آن شناورند. قسمت‌های چگال‌تر ستون در مقابل فرسایش ناشی از تابش مقاومت می‌کنند و در درون این کوه‌های چگال، ستارگان نورس آرمیده‌اند. جریان‌های طولانی گاز که در خلاف جهت پایه‌های ستون به بیرون پرتاب می‌شوند، در بالای تصویر دیده می‌شوند. یک جفت فوران دیگر در قله‌ای نزدیک مرکز تصویر مشاهده می‌شود. این فوران‌ها که به ترتیب HH 901 و HH 902 نام دارند، نشانه‌هایی از تولد یک ستاره جدید هستند و توسط صفحات چرخان گاز و غبار اطراف ستارگان جوانی ایجاد می‌شوند که به مواد اجازه می‌دهند تا به آرامی روی سطح ستاره به دور یکدیگر جمع شوند. دوربین دید گسترده 3 هابل، این ستون را در فوریه 2010 / بهمن 1388 کشف کرد.

هیچ نظری موجود نیست: