سال ۱۹۶۴، دكتر روگوزوف، در ۲۷ سالگي مقيم ايستگاهي در قطب جنوب بود. در اين زمان او تشحيص داد كه مبتلا به آپانديسيت حاد شده است. شرايط او داشت بدتر ميشد و به خاطر شرايط آب و هوايي، هواپيمايي نميتوانست فرود بيايد. به همين خاطر او تصميم گرفت، خودش را عمل كند.
او با بيهوشي موضعي عمل را شروع كرد، در حين عمل، هواشناس ايستگاه، ريتراكتور (وسيلهاي كه دو سوي برش جراحي را ميگيرد و برش را باز نگه مي دارد) را برايش نگه داشت، راننده ايستگاه آينه را براي او نگه داشته بود، دانشمندي هم وسايل عمل را به او ميداد...
دكتر روگوزوف در حالت خمشده به جلو، عمل را انجام داد و گرچه يك بار طي عمل از حال رفت، توانست عمل را كمتر از دو ساعت انجام دهد. بعد از دو هفته او كاملا بهبود پيدا كرد
او با بيهوشي موضعي عمل را شروع كرد، در حين عمل، هواشناس ايستگاه، ريتراكتور (وسيلهاي كه دو سوي برش جراحي را ميگيرد و برش را باز نگه مي دارد) را برايش نگه داشت، راننده ايستگاه آينه را براي او نگه داشته بود، دانشمندي هم وسايل عمل را به او ميداد...
دكتر روگوزوف در حالت خمشده به جلو، عمل را انجام داد و گرچه يك بار طي عمل از حال رفت، توانست عمل را كمتر از دو ساعت انجام دهد. بعد از دو هفته او كاملا بهبود پيدا كرد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر